Gramatyka ECMAScript

Zrozumienie języka ECMAScript jest łatwe dla deweloperów, którzy są zaznajomieni z językami Java, C i Perl, ponieważ korzysta on z gramatyki tych języków.

Java i ECMAScript mają kilka kluczowych cech gramatycznych, które są podobne, jak również kilka zupełnie różnych.

Rozróżnia się wielkość liter

Jak w Java, zmienne, nazwy funkcji, operatory oraz wszystkie inne rzeczy są rozróżniane wielkością liter

Na przykład:

Zmienna test jest różna od zmiennej TEST

Zmienne są słabo typowane

W przeciwieństwie do Java i C, zmienne w ECMAScript nie mają określonego typu, przy definiowaniu zmiennej używa się operatora var, można go zainicjalizować dowolną wartością.

Dlatego można w każdej chwili zmienić typ danych przechowywanego przez zmienną (unikaj tego, jeśli to możliwe).

Przykład

var color = "red";
var num = 25;
var visible = true;

Średnik na końcu wiersza jest opcjonalny

Java, C i Perl wymagają, aby każda linia kodu kończyła się średnikiem (;), aby była zgodna z gramatyką.

ECMAScript pozwala deweloperom na własne decyzje dotyczące kończenia linii kodu średnikiem. Jeśli nie ma średnika, ECMAScript uważa koniec wiersza za koniec instrukcji (podobnie jak w Visual Basic i VBScript), pod warunkiem, że nie zakłóca to semantyki kodu.

Najlepszym nawykiem pisania kodu jest dodawanie zawsze średników, ponieważ bez nich niektóre przeglądarki mogą nie poprawnie uruchamiać kodu, mimo że zgodnie z standardem ECMAScript, obie poniższe linie kodu są poprawne:

var test1 = "red"
var test2 = "blue";

Komentarze są podobne do tych w językach Java, C i PHP

ECMAScript zapożyczył gramatykę komentarzy z tych języków.

Istnieją dwa rodzaje komentarzy:

  • Komentarze jednorzędowe zaczynają się od znaku przecinka i podwójnej gwiazdki (//)
  • Komentarze wieloliniowe zaczynają się od znaku przecinka i gwiazdki (/*), kończą się znakiem gwiazdki i przecinka (*/)
//this is a single-line comment
/*this is a multi-
line comment*/

Nawiasy oznaczają blok kodu

Innym pojęciem zapożyczonym z Java jest blok kodu.

Bloki kodu reprezentują sekwencję instrukcji, które powinny być wykonywane w kolejności, zamknięte w nawiasach klamrowych ({) i nawiasach końcowych (}).

Przykład:

if (test1 == "red") {
    test1 = "blue";
    alert(test1);
}