Η ιστορία του JavaScript

Για να εκμεταλλευτείτε το πλήρες δυναμικό του JavaScript, είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσετε την ουσία, την ιστορία και τις περιορισμούς του.

Αυτό το κεφάλαιο σας εξηγεί την προέλευση του JavaScript και των κειμένων πελάτη.

Nombas και ScriptEase

Περίπου το 1992, μια εταιρεία με το όνομα Nombas αναπτύχθηκε μια γλώσσα σενάριου嵌入式 που ονομάζεται C-μειονέκτημα (C-minus-minus, συντομευθείς ως Cmm). Η ιδέα πίσω από το Cmm είναι πολύ απλή: μια γλώσσα σενάριου που είναι αρκετά ισχυρή για να αντικαταστήσει τις λειτουργίες των μακροεντολών (macro) και να διατηρήσει αρκετή ομοιότητα με το C (και το C++) ώστε οι προγραμματιστές να μπορούν να την μάθουν γρήγορα. Αυτή η γλώσσα σενάριου είναι συνδεδεμένη με μια κοινή λογισμικό που ονομάζεται CEnvi, η οποία για πρώτη φορά έδειξε στους προγραμματιστές τη δύναμη αυτής της γλώσσας.

Η Nombas τελικά άλλαξε το όνομα του Cmm σε ScriptEase, λόγω του ότι η συνέχεια (mm) ακούγεται αρνητικά, ενώ η κεφαλή C

Τώρα το ScriptEase έχει γίνει η κύρια κίνητρο πίσω από τα προϊόντα της Nombas

Η Netscape εφηύρε το JavaScript

Όταν η Netscape Navigator έκανε την εμφάνισή της, η Nombas αναπτύχθηκε μια έκδοση του CEnvi που μπορούσε να ενσωματωθεί σε ιστοσελίδες. Αυτές οι πρώτες δοκιμές ονομάστηκαν Espresso Page (ιστοσελίδες όπως καφέ), και αντιπροσώπευσαν την πρώτη γλώσσα client που χρησιμοποιήθηκε στο Διαδίκτυο. Η Nombas δεν είχε ιδέα ότι η ιδέα της θα γινόταν ένα σημαντικό θεμέλιο του Διαδικτύου.

Καθώς η πλοήγηση στο Διαδίκτυο γινόταν όλο και πιο δημοφιλής, η ανάγκη για την ανάπτυξη γλωσσών脚本 στο client αυξανόταν. Σε εκείνη την εποχή, οι περισσότεροι χρήστες του Διαδικτύου συνδέονταν στο Διαδίκτυο μέσω modems 28.8 kbit/s, και ακόμα και τότε οι ιστοσελίδες γίνονταν όλο και μεγαλύτερες και πιο σύνθετες. Αλλά ακόμα πιο δύσκολο για τους χρήστες ήταν το γεγονός ότι για να επαληθευτεί η ισχύς ενός φόρμαρη, έπρεπε να υπάρξει πολλές φορές αλληλεπίδραση με τον server. Σκεφτείτε, ο χρήστης ολοκληρώνει ένα φόρμα, κάνει κλικ στο κουμπί υποβολής, περιμένει 30 δευτερόλεπτα για την επεξεργασία και βλέπει ένα μήνυμα που του λέει ότι έχει ξεχάσει να συμπληρώσει ένα απαραίτητο πεδίο.

Η Netscape, που βρισκόταν στην κορυφή της τεχνολογικής καινοτομίας εκείνη την εποχή, άρχισε να σοβαρεύεται για την ανάπτυξη μιας γλώσσας脚本 στο client για την επίλυση απλών προβλημάτων.

Ο Brendan Eich, που εργαζόταν στη Netscape εκείνη την εποχή, ξεκίνησε να αναπτύσσει μια γλώσσα脚本 που ονόμασε LiveScript για την έκδοση Netscape Navigator 2.0 που θα κυκλοφορήσει το 1995. Ο στόχος ήταν να χρησιμοποιηθεί αυτή η γλώσσα τόσο στο πρόγραμμα περιήγησης όσο και στο server (ο οποίος θα ονομαζόταν LiveWire). Η Netscape και η Sun ολοκλήρωσαν την υλοποίηση του LiveScript σε χρόνο ρεκόρ.

Σε εκείνη την εποχή, πριν η Netscape Navigator 2.0 ανακοινωθεί επίσημα, η Netscape την μετονομάστηκε σε JavaScript, με στόχο να χρησιμοποιήσει αυτό το μοδαίο όνομα του Διαδικτύου, το Java. Η επιλογή της Netscape απέδωσε τον καρπό της, και το JavaScript έγινε αναγκαίο στοιχείο του Διαδικτύου.

Τρεις πόδες σταθεροί

Επειδή το JavaScript 1.0 ήταν τόσο επιτυχημένο, η Netscape εξέδωσε την έκδοση 1.1 του Netscape Navigator 3.0. Τυχαία, την ίδια εποχή, η Microsoft αποφάσισε να εισέλθει στον τομέα των προγραμματιστών περιηγητών, εξέδωσε το IE 3.0 με μια κλωνοποίηση του JavaScript που ονομάστηκε JScript (αυτό το όνομα χρησιμοποιήθηκε για να αποφύγουμε πιθανές διαφορές άδειας με τη Netscape). Η είσοδος της Microsoft στον τομέα των προγραμματιστών περιηγητών ήταν ένα σημαντικό βήμα που虽然 του έδωσε κακή φήμη, αλλά έγινε ένα σημαντικό βήμα στην ανάπτυξη της γλώσσας JavaScript.

Μετά την είσοδο της Microsoft, υπήρχαν τρεις διαφορετικές εκδόσεις JavaScript ταυτόχρονα: το JavaScript του Netscape Navigator 3.0, το JScript του IE και το ScriptEase του CEnvi. Αν και το JavaScript δεν έχει κάποιο πρότυπο που να καθορίζει τη σύνταξη ή τις λειτουργίες του, αυτές οι τρεις εκδόσεις υπογραμμίζουν αυτό το πρόβλημα. Με την αυξανόμενη ανησυχία της βιομηχανίας, η τυποποίηση της γλώσσας αυτής έγινε απαραίτητη.

Standardization

Το 1997, το JavaScript 1.1作为一个草案提交给欧洲计算机制造商协会（ECMA）。Η Τεχνική Επιτροπή 39 (TC39) ανατέθηκε να "standardize the syntax and semantics of a general, cross-platform, vendor-independent scripting language" (http://www.ecma-international.org/memento/TC39.htm) Από τους προγραμματιστές που ήρθαν από τις εταιρείες Netscape, Sun, Microsoft, Borland και άλλες εταιρείες που ενδιαφέρονται για την προγραμματιστική σεκουέντ, η TC39 ανέπτυξε την ECMA-262, η οποία καθορίζει ένα νέο γλωσσικό πλαίσιο που ονομάζεται ECMAScript.

Στα επόμενα χρόνια, η Διεθνής Οργάνωση Προτύπων (ISO) και η Διεθνής Επιτροπή Ηλεκτρικών Επιχειρήσεων (IEC) υιοθέτησαν το ECMAScript ως πρότυπο (ISO/IEC-16262). Από τότε, οι περιηγητές του Διαδικτύου ξεκίνησαν να προσπαθούν (με διαφορετικό βαθμό επιτυχίας και αποτυχίας) να χρησιμοποιήσουν το ECMAScript ως βάση για την υλοποίηση του JavaScript.